Dat ik mezelf weer eens aan’t voorbijlopen ben.
Zoveel gedachten en ideeën en plannen in mijn hoofd die ik er precies allemaal tegelijk wil laten uitkomen. Al schrijvend, al bewegend, al lopend, al ademend, al slapend, al makend, al hyperventilerend.
Ik word gek van mijn tijdbesparende acties waarvan ik denk dat ze mijn productiviteit bevorderen.
Ik zou soms na een wc-bezoek mijn broek niet terug optrekken omdat ik daarmee wat tijd bespaar en sneller weer achter mijn bureau zit.
Weet ge, sommige zaken werken contraproductief.
Een broek op uw knieën. Dat werkt niet. Daar gaat ge mee op uw gezicht.
En da’s waar ik momenteel (weer) zit. Of lig.
Zoveel plannen, zoveel zien, zoveel voelen, zoveel lezen, zoveel klokken die allemaal tegelijk tikken.
Alles willen vasthouden om er iets mee te doen.
Adem kwijt.
Té.
Veel.
Het leven is géén ratrace zeggen ze.
Het is naar’t schijnt wat ik er zelf van maak.
Wat ik doe dat is naar’t schijnt ook mijn eigen keuze.
Of ik het ritme van daarbuiten wil volgen? Yep. Ook mijn eigen keuze.
Easier said than done.
Hoe schoon is het toch om gewoon te zitten en niks te doen.
Fysiek niets te doen.
En terwijl zóveel te doen.
Mijn twee yogateachers (1) proberen me dat principe op dit eigenste moment zeer geduldig uit te leggen. Zoals vandaag. Een quote (2) tijdens de filosofieles die aan mij is blijven plakken:
"Hij die inactie in actie ziet, en actie in inactie is intelligent tussen de mensen, hij is een Yogi en een doener van alle actie."
Na een kleine kortsluiting in mijn hoofd en mijn standaardantwoord: ‘ik snap niet goed wat ge bedoelt’, weet ik het nu wel. Want het is de ziekte van deze tijd: ‘ik heb het zooooo druk’. En als we eerlijk zijn, dan hebben we op het einde van de dag veel gedaan, maar hoeveel hebben we écht gedaan? Het is blijkbaar het meest sociaal aanvaarde antwoord. Zeggen dat ge het druk hebt. Ik steek het daar op. Ik wil gewoon cool bevonden worden. Door u vooral.
Want de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik heel vaak antwoord op de vraag of ik zin heb in een wandeling, een koffie of gewoon een date: ‘sorry, té druk, dat lukt mij niet.’ .
Te druk met wat? Met proberen geld te verdienen terwijl ik doe wat ik graag doe? Quelle misère. Ik weet het.
En toch. Ik ben daar nog niet. Want het niet druk hebben, dat betekent stilstaan.
En stilstaan, dat betekent een beetje doodgaan. In mijn hoofd althans.
Maar wacht.
Die quote is nog niet alles.
Mijn andere teacher zei eerder ook al zoiets: ‘Ge moet dynamiek zoeken en brengen in uw leven’.
Of course was mijn impulsieve en defensieve antwoord: ‘Ja maar ik heb al zo’n jachtig leven!’.
Ook daar heb ik ondertussen effe over gerenderd.
Ik snáp het.
Ik doe 101 dingen zonder mij bewust te zijn van wat ik écht aan het doen ben.
Elke stap die ge zet, elke beweging die ge maakt, elke actie die ge doet, probeer daar eens bewust bij stil te staan. Elke beweging die uw lijf maakt, probeer u daar eens bewust van te zijn.
Want dat bedoelde hij met dynamiek.
Wat doet uw achterste arm terwijl ge in Krijger staat op uw yogamat?
Het is meer dan wat er voor uw neus staat. Het gaat over élke vezel van uw lijf.
Moraal van het verhaal en ‘note to self’: allerliefste heidi, zijt content dat ge zoveel ideeën in uw hoofd hebt dat uw hersenen bijna ontploffen. Zijt content dat ge niet weet waar ge moet beginnen. Zijt content dat ge er alles uit aan’t halen zijt. Maar please, mens, leert eens doseren. En gewoon stil te zijn. Te voelen zonder te bewegen. Te ademen zonder te hyperventileren. Te mediteren zonder te krabben aan uw neus.
Te zijn door gewoon te zijn.
Tips kan ik u dus voorlopig niet direct geven. Ik doe zelf niks anders dan rennen achter alles wat ik tegenkom. Ik vertrouw er op dat mijn 2 teachers mij gaan helpen met de daad bij het woord.
Als het zover is, beloof ik u dat ik er zeker op terugkom hier.
But for now: enkele boekentips.
Misschien helpen ze u ook met relativeren.
Nooit meer te druk - Tony Crabbe
The Subtle Art of not Giving a F*ck - Mark Manson
En hier komen de voetnoten:
(1) Ze zijn zóveel meer dan een voetnoot voor mij, maar ik weet niet goed hoe anders: Sophie Claeys en Eknath Erwinn Vann: ik hóór jullie.
(2) Dé quote. Ze komt uit de Bhagavad Gita. Als ge er meer over wilt weten, probeer u dan eens net zoals ik door dat boek te worstelen. Ik ben ook niet met alles akkoord wat erin staat. Maar het zet mij wel aan het denken… en das toch wat ge wilt?