Maar eerst, de verplichte disclaimer: Ik spreek vooral vanuit mijn persoonlijke ervaring en niet als ervaringsdeskundige. Ik ben geen therapeut. En al zeker geen dokter. Zotjes. Al wat ik hieronder, hierboven of hiernaast schrijf, zijn mijn bevindingen na een jarenlange zoektocht en never-ending intense studie.
Voilà.
Hier gaan we:
Sinds 9 jaar doet mijn lijf regelmatig pijn.
Sinds 4 jaar doet mijn lijf élke dag pijn.
Soms heel intens. Soms wat op de achtergrond.
Altijd daar. Nooit helemaal weg.
Het is altijd dezelfde plek: de rechterkant van mijn lijf(1).
Ik heb een jarenlange zoektocht achter de rug. Eentje die ik enkele weken geleden in mijn hoofd precies heb kunnen afsluiten.
Genoeg gezocht.
Ik ben iemand die gefascineerd is door de werking van het lichaam.
Sommige mensen noemen dat ‘hypochondrie’, ik noem dat ‘fascinatie’. Als ik iets voel in mijn lijf, dan wil ik dat verstaan. Dat ik dan onderweg vaak de verkeerde informatie tegenkom (merci Dr. Google) en daardoor soms de verkeerde conclusies trek, dat is ‘part of the game’. Dat is een kwestie van voorbij de angst te kijken en uw hoofd bij de zaak te houden.
Ondertussen verdiep ik mij al enkele jaren in yoga en anatomie. De Teacher Training die ik momenteel volg, heeft die fascinatie alleen maar groter gemaakt. Want door die opleiding passen heel wat puzzelstukken van mijn lijf eindelijk in mekaar.
Het mag gezegd worden. Ge hebt het waarschijnlijk al vaak gehoord.
Het doet wat met uw lijf.
Stress.
Jaja.
En chronische stress, dat verandert echt álles.
Dat herprogrammeert uw lijf.
En daardoor ook uw mentaal welzijn.
Chronische stress heeft een immens effect op uw spieren en uw bindweefsel(2). Zo’n gigantisch effect dat uw botten er soms pijn van doen, dat ge amper nog kunt stappen en ervan overtuigd blijft dat er iets niet klopt in uw skelet. Think again. Het zijn uw spieren. Het is uw bindweefsel (ik spreek tegen mezelf).
Chronische stress heeft mijn lijf enkele jaren geleden overgenomen. Geherprogrammeerd. Mijn spieren veranderd. Ik ben enkele weken geleden eindelijk met heel mijn hoofd begonnen aan de weg terug: mijn lijf HER-herprogrammeren.
Alles is de voorbije 8 jaar onderzocht: spijsvertering, hormonen, reuma, botten, …
En weet ge: er komt overal wel iets uit. Moeilijkste voor mij was om bij de zaak te blijven. Mij niet te laten afleiden door dingen die naar boven kwamen uit onderzoeken en eigenlijk niets met de essentie te maken hadden. Soms indirect maar zeker nooit rechtstreeks.
Ik denk dat mijn zoektocht zolang heeft geduurd omdat ik mijn pijn niet wou reduceren naar ‘gewoon spierpijn’ en ben blijven volhouden dat het iets mechanisch was. Want zo voelt het. De dagen dat ik op mijn slechtst ben, kan ik mijn rechterbeen amper bewegen en roep ik bij elke foute beweging mijn troepen bijeen in huis. Gezellig. De vermoeidheid in mijn lijf is daarom bij momenten zo groot, dat ochtenden vaak aanvoelen alsof ik tijdens mijn slaap een marathon heb gelopen.
Laat mij effe uitleggen wat ik de voorbije jaren te weten ben gekomen, misschien hebt ge er ook iets aan:
1. Hormonen zijn slimme fuckers
De constante aanwezigheid van het stresshormoon cortisol in uw bloed dat zorgt na een tijd voor problemen. Teveel is moeilijk weg te krijgen. Dat blijft enorm lang hangen in uw lijf. Na een tijd gaat ge in fight or flight modus bij de allerkleinste trigger: het geluid van uw telefoon, de (ongeplande) deurbel, een plots (en ook ongepland) geluid buiten van uw buurman-met-ongetwijfeld-weer-de-beste-bedoelingen, … Ge kunt de boel dan niet meer relativeren want uw lijf en hersenen vinden alles even irritant en denken dat al die kleine dingen een gevaar zijn voor u en dat ge klaar moet staan om te rennen voor uw leven. En dan, het belangrijkste, het effect van constant teveel cortisol in uw lijf, to name a few: gewichtsproblemen, cardiovasculaire problemen, hoge bloeddruk, lage immuniteit, depressie en … spierissues. Tadaaaaaa!
2. Bindweefsel kan uw spieren gijzelen
Door teveel stress gaan uw spieren zich opspannen. Het bindweefsel rond uw spieren gaat daardoor ook strakker zitten waardoor uw spieren niet meer optimaal kunnen bewegen. Met andere woorden: uw spieren zitten ferm gevangen in een net van strak bindweefsel. Zo zet stress zich dus letterlijk vast in uw lijf. En nee, da’s niet goed. Ah nee, want spieren zijn over heel uw lijf met mekaar verbonden door dat schone maar misschien te strakke bindweefsel. Als de ene spier niet goed werkt dan heeft dat effect op de rest van uw lichaam. Erg frustrerend en serieus vermoeiend.
3. Zwangerschappen, bevallingen en postnatale toestanden hebben uw volledige aandacht nodig
Dat ge niet meer dezelfde persoon zijt na een zwangerschap en een bevalling, dat is duidelijk. Enfin, nú is mij dat duidelijk. Ik ben jaren blijven doen alsof er niets was veranderd. Zo hard zelfs tot er een postnatale depressie van kwam. En nog één. Eerst en vooral heb ik mijn lichaam nooit het herstel gegeven dat het nodig had. Ik heb het gedwongen om door te gaan terwijl ik het olympisch minimum ondernam om het fysiek te helpen herstellen. Resultaat: mijn bekkenbodem- en buikspieren hebben afscheid van mij genomen. Ze zijn er nog, ergens in een donker hoekske, bang toe te kijken als ik aan het kermen ben van de pijn. En dan zwijg ik nog over de extreme vermoeidheid, uitputting, bezorgdheid, … Dat heeft een naam: ‘postnatal depletion’. En daar bestaat een oplossing voor. Echt. Laat het allemaal niet hangen. Niet uw bekkenbodem. Maar ook niet uwe moed.
You go girl.
Gij kunt dat.
4. En zullen we het dan ook maar eens hebben over dat mentaal welzijn?
Punt 1: In uw bindweefsel worden emoties opgeslagen. Ok, misschien wat kort door de bocht, maar toch. It’s all related en ik kan alleen maar hopen dat ze niet stoppen met daar onderzoek naar te doen (3). Ik ben gefascineerd door bindweefsel. Daarom hou ik zo van Yin Yoga. Dat is yoga die niet enkel op uw spieren werkt maar vooral op uw bindweefsel. De plek waar uw lijf oa. uw emoties stockeert (bij mij toch). Het sentimenten-magazijn. Reden genoeg dus om goed voor uw bindweefsel te zorgen en dat elke dag wat aandacht te geven. Uw emoties zullen u dankbaar zijn.
Punt 2: Weet ge nog, die cortisol-bom? Teveel cortisol zorgt ervoor dat ge niet meer kunt relativeren. Dat ge van de minste trigger in overdrive gaat (ik spreek echt vooral voor mezelf). Het geluid van uw telefoon dat kan uw dag soms breken. Mentaal erg vermoeiend. Hoog drama -gehalte. Wat ook helemaal ok is. Maar zie het wel als een duidelijk signaal.
Punt 3: Als cortisol zoveel aandacht vraagt in uw lijf, dan komen andere hormonen ‘to the rescue’, die komen het hoge dramagehalte van cortisol wat temmen (beetje zoals mijn man bij mij doet). Eén van de redders in nood dat is het hormoon oxytocine. Het knuffelhormoon. Da’s iets waar een mens ferm blij van kan worden als die opdaagt. Maar daar moet dan ook wel de mogelijkheid voor zijn. Want het voorbije jaar was op dat vlak de allergrootste uitdaging. Dit is waarom: oxytocine maakt je lijf méér aan als je je verbindt met een ander. Als je samenkomt met andere mensen bijvoorbeeld. Knuffelt!! En meer oxytocine zorgt voor meer balans in de dramaqueen called cortisol en dus bijgevolg ook voor meer rust en kalmte in je lijf. Te weinig oxytocine kan depressie veroorzaken. Serieus. En ziedaar allerliefste mens, de kracht van knuffelen!! Goed voor uw spieren, uw bindweefsel (aka. uw Sentimenten-Magazijn) en uw mentaal welzijn. De moraal van mijn wreed lang verhaal.
En dan heb ik waarschijnlijk nog niet eens alles gezegd.
Maar dat zou wat teveel zijn voor nu.
’t Is al veel zegt :-)
Ik wil niet zeggen dat ge alles in uw lichaam kunt controleren. Absoluut niet en dat lijkt mij ook niet de bedoeling. Jammer genoeg gebeuren er vaak dingen in ons lijf zonder dat we daar iets kunnen aan doen of zonder dat daar een uitleg aan te geven is. Gezond leven kan uw lichaam ondersteunen maar nooit controleren. Gezond leven is niet altijd een garantie op gezondheid.
Uw lichaam heeft u heel erg veel te vertellen.
Ik gebruik momenteel alle kennis die ik opdeed tijdens mijn yoga-opleidingen om de signalen van mijn lijf te leren begrijpen. Om het de aandacht te geven die het verdient en daardoor ook de rust in mijn hoofd te vergroten. Daarnaast omring ik mij met enkele gedreven en érg competente vrouwen (mijn inspirerende yogateacher waar ik 1-op-1 mee werk, een straffe kinesist, een goeie osteopaat en een psychotherapeut) die mij helpen met de herprogrammatie van mijn lijf en van mijn sentimenten-magazijn.
Mijn liefde voor Yin Yoga is alleen maar groter geworden. Net zoals mijn fascinatie voor bindweefsel en spieren. Ik blijf studeren en opleidingen volgen, in de eerste plaats voor mijn eigen lichaam maar ook voor dat van u. Omdat ik u ook wil helpen en ondersteunen op lichamelijk vlak en bijgevolg ook op mentaal vlak. Uw sentimenten-magazijn is ook welkom bij mij. Ik geef groepslessen Yin Yoga maar binnenkort ook 1-op-1 als groepslessen jou minder aanspreken.
Heidi
De vervelende voetnoten:
(1) heup/lies/bekken/onderrug
(2) over bindweefsel: https://vimeo.com/ondemand/secretlifeoffascia
(3) over Yin Yoga: ik volgde een opleiding Yin Yoga/Chinese Geneeskunde + Myofascia Release & AcuYin bij Marieke Vliegen, een zeer competente discipel van Paul Grilley. Paul's kennis over anatomie en bindweefsel en de link met yoga is zeer inspirerend: https://www.yogajournal.com/yoga-101/types-of-yoga/yin/yin-yoga-2/ en https://pranamaya.com/q-a-with-paul-grilley-dissecting-anatomy/
Bronnen:
Holistic Anatomy: An integrative guide to the human body - Pip Waller
Balance your hormones, Balance your life - Claudia Welch
The Postnatal Depletion Cure - Oscar Serrallach
The body keeps the score - Bessel Van Der Kolk
A mind of your own - Kelly Brogan
Yoga anatomie - Leslie Kaminoff