- iets over kinderen en (buik)pijn-
Disclaimer oftewel ‘de kleine letters”: ik ben geen arts of therapeut, onderstaande tekst is gebaseerd op mijn ervaring als mama en yogadocent.
Ik las net een erg goed boek over prikkelbare darmen en chronische buikpijn. Ik heb er al heel veel over gelezen maar voor het eerst had ik het gevoel écht geïnformeerd te zijn. Ik besef dat PDS (Prikkelbare Darmen Syndroom) iets is waar nog bitter weinig over geweten is en waar dus ook weinig concrete oplossingen voor zijn. Vaak word je naar huis gestuurd met de boodschap: ‘de onderzoeken leveren niets aantoonbaar op, dus heb je teveel stress of ben je te gevoelig (fysiek en mentaal)’ en dan is de kous af. Jammer genoeg is de kous nooit af voor iemand met prikkelbare darmen. Het ene moment helpt het je voor even om je voeding aan te passen, maar dat kan van de ene dag op de andere weer veranderen en dan moet je weer op zoek naar een andere (tijdelijke) oplossing.
En dat verhaal zie ik tijdens mijn kinderyogalessen soms ook opduiken: kinderen met veel buikpijn. Of zelfs: kinderen met veel pijntjes in hun lichaam. En dat heeft zeker niet altijd te maken met ‘aanstellerij’ of ‘luiheid’ (in het geval van tieners/pubers - in het boek ‘Inventing Ourselves - The Secret Life of the Teenage Brain’ wordt dit haarfijn uitgelegd).
Ook mijn 10-jarige dochter klaagt vaak over buikpijn, zolang als ik me kan herinneren, soms zelfs als ze net wakker is en nog niets heeft gegeten. Onderzoeken wezen niets uit, wat goed is uiteraard maar daar ben je natuurlijk niet mee geholpen. We hebben ondertussen al een lange weg afgelegd in ‘Zoektocht-land’. Ook op vlak van voeding (ze heeft geen enkele allergie of intolerantie trouwens). Experimenteren met voeding is niet altijd evident bij haar want ze is een erg ‘moeilijke’ eter. Haar oneindig slechte slaappatroon helpt ook niet (mijn kinderen hebben het woord slapen uit hun woordenboek geschrapt).
Na 10 jaar begin ik mijn dochter en haar lichaam eindelijk wat te doorgronden en begrijp ik dat ik verder moet kijken dan de pijn. Eerst en vooral lijkt het alsof zij pijn anders ervaart, meer uitvergroot, storender ook precies. Elke dag is er wel ergens een plekje in haar lijf waar ze dingen voelt (HSP). En soms durfde mijn frustratie dan wel eens de bovenhand te nemen waardoor het verleidelijk was om te antwoorden: ‘stop nu eens met klagen’. Yep, I know, dat zijn de trauma’s van een moeder die voor altijd aan u blijven plakken, maar ik ben ook maar eens mens. Enfin, nu begrijp ik haar beter. Mijn kind. En al zeker na het lezen van het boek van Heiko De Schepper.
Uiteraard is het voor elk kind anders en moet je zeker eerst medische oorzaken uitsluiten, maar als jouw verhaal vergelijkbaar is met dat van mijn dochter, dan is dit misschien ook voor jou interessant. Een denkpiste die me helpt als mama maar ook als kinderyogadocente.
De Adem is uw kindervriend
Ademoefeningen en yoga kunnen erg veel betekenen voor kinderen met veel (buik)pijn.
Sommige kinderen hebben best wat spanning zitten in hun (boven)lijfje en ademen daardoor niet helemaal juist (in de buik). Dat merk ik vooral tijdens mijn yogalessen. En ziedaar een belangrijke boosdoener voor prikkelbare darmen: een gespannen diafragma of middenrif. Voor de technische uitleg verwijs ik je graag door naar de zeer interessante bronnen onderaan. Of ge leest gewoon verder natuurlijk. Aan u de keuze.
Maar dus, met ademoefeningen en relaxatietherapie ga je niet alleen je zenuwstelsel in de watten leggen, maar ook je buik- en borstholte en de spieren errond. Je kan daarvoor terecht bij een kinesist of osteopaat maar oooooook bij uw plaatselijke yogadocent :-) Want tijdens elke yogales doen we adem-oefeningen, al dan niet op een speelse manier voor kinderen. Adem is een belangrijk onderdeel van yoga en elke oefening helpt je om je bewuster te worden van de kracht van je adem. Er bestaan zelfs klinische studies die hebben aangetoond dat yoga als aanvullende PDS-therapie de nood aan medicatie kan beperken (dat zegt Heiko De Schepper op pg. 155 van zijn boek. Alleen ben ik totaal niet akkoord met de zin die hij hierna schreef nl. dat je 'natuurlijk basale lenigheid nodig hebt om yoga te doen en dat dat dus niet voor iedereen is weggelegd.' Ik hoop hierover ooit eens een goed gesprek met hem te kunnen voeren onder 4 ogen.).
En dàt is de voornaamste reden waarom ik het voorbije jaar en in de nabije toekomst meer aandacht geef aan de adem. Die van mijn kinderen èn van mezelf. Maar ook die van mijn kleine yogi’s in de wekelijkse lesjes. Dit najaar plande ik 2 workshops in voor ouders samen met hun kind rond adem & yoga en hoe je dat kan gebruiken bij oa. buikpijn, HSP, stress, … bij kinderen (data & meer info over deze workshop 'De Kleine Adem' vind je hier).
Maar om dan nog kort even verder te gaan over datgene dat ik voor eeuwig en altijd heb onthouden uit het PDS-boek, ziehier nog 2 belangrijke dingen om het beter te verstaan:
Als brein en borreldarmen mekaar niet goed verstaan (Lost in Transition :-) )
Er loopt een rechtstreekse communicatielijn van de darmen naar de hersenen. Bijvoorbeeld als je verzadigd bent van je maaltijd of als je krampen hebt). Bij PDS zit er wat ruis op die communicatielijn en sturen de darmen wat intensere en frequenter signalen naar de hersenen (gut-brain interactie). Details hieromtrent vind je ook in het boek van Heiko De Schepper.
Gevoelige beestjes
Hooggevoelig zijn is prachtig. Het is vaak de drijvende kracht achter heel veel schoonheid. Maar jammer genoeg heeft het ook een keerzijde. En één daarvan zijn soms gevoelige darmen.
Voordat ge nog maar goed beseft dat er een probleem is, zullen uw darmen alvast wat signalen versturen en alarmbellen doen afgaan. Uw buikgevoel dat zich van zijn vervelendste kant laat zien dus. Bij PDS gebeurt dat vaker dan u lief is. Leren omgaan met emoties is iets dat een kind hierin kan ondersteunen. Stress-situaties leren herkennen en er gericht mee aan de slag gaan (met behulp van een coach of therapeut bijvoorbeeld). Maar ook dat doen we tijdens een kinderyogales. Omdat ook dat een stukje van de yogafilosofie is waar ik me zo door laat inspireren. De kracht van je adem en van meditatie, beiden op kindermaat.
Enfin, ik kan er eindeloos over peinzen en schrijven, maar ik verwijs je graag door naar enkele sterke boeken.
Moraal van dit verhaal: mijn ervaring met gevoelige darmen, zowel bij mezelf als bij mijn dochter, en de bijhorende zoektocht naar oplossingen heeft me (alweer) op het pad gezet van yoga en ademhalingstechnieken. Dat resulteerde in een workshop voor kinderen en ouders waarin ik mijn ervaring als mama deel maar vooral yogische handvaten geef aan ouders én kids (yoga en ademtechnieken). Meer info vind je hier ('De Kleine Adem' workshop)
Heidi
Boekentips voor gevoelige kindjes en hoe je met adem en yoga aan de slag kan:
Helemaal Zen - Ine De Volder & Heidi Petré
Wat kriebelt er in mijn oor? - Sylvia Kieffer
Verhalen Voor gevoelige Oortjes - Wendy Janssens
Sara en het geheim van vriendje Adem - Manja Litjens
Het boek van de Adem - Christopher Willard & Olivia Weisser
Be Calm - Teen Breathe
Adem in Adem uit - Anne-Marie Van Herck
Breathing makes it better - Christopher Willard
Bronnen:
Prikkelbare darmen - Heiko De Schepper
Gut & Psychology Syndrome - Dr. Natasha Campbell - McBride
Activeer je Nervus Vagus - Luc Swinnen
Kinderbuik - Dr. Judith M.Deckers-Kocken
Syllabus Dynamische Hatha Yoga - The Yoga Bar - Sophie Claeys & Eknath Erwin Vann